متخصصان ارتودنسی دندان به طور معمول از ابزار مختلفی استفاده می‌کنند. به طور کلی این ابزارها و وسایل را می‌توان در دو دسته ثابت و متحرک دسته‌بندی کرد، که در ادامه با آن‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

ابزار های ثابت ارتودنسی

این ابزار متداول‌ترین دستگاه‌ها و ابزار مورد استفاده در تخصص ارتودنسی هستند. زمانی که دقت انجام پروسه و لزوم در نظر گرفتن جزئیات در دستور کار قرار بگیرد، متخصصان ارتودنسی از ابزار های ثابت برای برطرف کردن مشکلات عدم هماهنگی دندان مراجعان خود استفاده می‌کنند.

نمونه هایی از لوازم و ابزار ارتودنسی ثابت عبارتند از:

بریس

این ابزار ثابت شامل موارد زیر می باشد

• براکت
• سیم
• بند

بندها حلقه‌هایی هستند که معمولا به دور دندان‌ها ثابت می‌شوند و در نقش لنگر بریس ها عمل می‌کنند. این ابزار توسط مواد مخصوصی به دندان متصل می‌شوند. برخلاف بند ها که به دندان‌های عقبی متصل می‌شوند، از براکت ها معمولا در بخش جلویی دندان‌ها استفاده می‌شود. سیم‌ها نیز به شکل قوس از داخل براکت ها عبور کرده و به باندها فیکس یا متصل می‌شوند. با محکم شدن سیم، دندان‌ها تحت فشار قرار می‌گیرند. و با گذشت زمان دندان‌ها به هماهنگی کامل و موقعیت مد نظر ارتودنتیست می‌رسند.

اشخاصی که از این ابزارها برای تراز کردن دندان‌های خود استفاده می‌کنند، باید به صورت منظم و ماهانه برای چک کردن و یا سفت کردن بریس ها به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند. طول مدت درمان با توجه به فاکتورهای مختلف، متفاوت خواهد بود و می‌تواند از چند ماه تا چند سال باشد.

بیشتر بخوانید : ارتودنسی لینگوال

فضا نگهدارنده ثابت

همانطور که می‌دانید کودکان تا سن خاصی دارای دندان های شیری هستند. زمانی که دندان شیری می‌افتد، این احتمال وجود دارد که دندان‌های مجاور، به سمت فضای خالی حرکت کرده و فضا را برای دندان اصلی که قرار است جای خالی را پر کند تنگ می‌کنند. متخصص ارتودنسی از فضا نگهدارنده ثابت برای حفظ فضای خالی استفاده می‌کند، تا زمانی که دندان اصلی رشد کند و کج نشود.

فضانگهدارنده با قابلیت جابجایی

این ابزارها گزینه‌ای مناسب برای جایگزینی فضا نگهدارنده ثابت هستند.

ابزار ثابت ویژه

این ابزار می‌توانند به کنترل فشار وارد شده از سوی زبان یا مکیدن انگشتان کمک کنند. این ابزار ویژه می‌توانند به خصوص در هنگام خوردن غذا باعث ایجاد ناراحتی برای شخص استفاده کننده شوند. در نتیجه تنها بر حسب ضرورت از آن‌ها استفاده می‌شود.

ابزار ارتودنسی متحرک

متخصصان ارتودنسی از ابزار متحرک برای درمان مشکلات جزئی مانند جلوگیری از مکیدن انگشت شست یا اصلاح دندان‌های کج شده استفاده می‌کنند.

این ابزارها فقط باید هنگام تمیز کردن، غذا خوردن یا کشیدن نخ دندان  بیرون کشیده شود. بعضی اوقات، متخصص ارتودنسی ممکن است به بیمار توصیه کند که آنها را در حین انجام فعالیت‌های خاصی مانند نواختن سازهای بادی یا دوچرخه سواری خارج کنند.

بیشتر بخوانید : قیمت ارتودنسی

نمونه هایی از ابزار متحرک عبارتند از:

الاینر یا تراز کننده‌ها الاینر ها جایگزینی برای بریس ها هستند که معمولا برای بزرگسالان مفید هستند.

هدگیر: هدف استفاده از هدگیر در بیماران، این است که سرعت رشد فک فوقانی را کند کرده و دندان های بالا و پایین را در موقعیت هماهنگ با هم قرار دهند.

ضربه گیر لب و گونه: این ابزار متحرک برای کاهش فشار وارد شده از سوی گونه‌ها یا لب روی دندان ساخته شده‌اند.

اکسپندر یا وسیع کننده کام): این ابزار به گونه‌ای طراحی شده است که قوس فک بالا را گسترده تر کند. اکسپندر شامل یک صفحه پلاستیکی با پیچ هایی است که در کف یا سقف دهان قرار می گیرد. پیچ ها به مفاصل موجود در استخوان ها فشار می آورند و آنها را به سمت بیرون هدایت میکنند. متخصص ارتودنسی با کمک اکسپندر مساحت و پهنای سقف دهان را گسترش می‌دهد.

نگهدارنده‌ ها: رتینر ها معمولا پس از پروسه های درمانی ارتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این احتمال میرود که پس از پروسه های درمانی، دندان ها به عقب برگردند. از نگهدارنده برای جلوگیری از این اتفاق استفاده میشود. در صورت اصلاح، ممکن است از آن‌ها برای جلوگیری از مکیدن انگشتان دست کودکان نیز استفاده شود.

به طور کلی دو نوع رتینر یا نگهدارنده متحرک وجود دارد:

نگهدارنده و رتینر هاولی. این نگهدارنده از فلز و اکریلیک ساخته شده است. آکریلیک روی سقف دهان قرار می گیرد و سیم دندان های قدامی را محاصره می کند.

نوع دیگر رتینر از پلاستیک شفاف ساخته شده است. این نگهدارنده روی دندان ها قرار می گیرد و مانند یک الاینر نامرئی یا( ارتودنسی نامرئی ) به نظر می رسد.

منبع : مجله ارتودنسی